بررسی بازی هایی وجود دارد که ما را برای زندگی علامت گذاری می کند ، عناوینی که به دلیل سوابق ، مکانیک یا گیم پلی خود به اعماق وجود ما وارد می شوند به گونه ای که توضیح برای ما دشوار است ، این احتمالاً برای بسیاری از بازیکنانی که 20 سال است در این منطقه وجود دارند ، رخ می دهد. آنها عناوینی مانند Icewind Dale ، Baldur Gate و اخیراً Neverwinter Nights را در بازی های رایانه ای شخصی خود مشاهده کردند که صفحه های خود را با متون و تصاویر پر می کردند و آنها را به دنیای ماجراجویی و فانتزی منتقل می کردند که با کمترین موفقیت بسیار به موفقیت دست یافتند.
با این حال ، زمان تغییر کرده است ، نقاط عطف فنی در دنیای بازی های ویدئویی متونی را پارک کرده اند که باعث می شود ما در خواب ببینیم که ما را از قدرت و عضله فنی بازی هایی مانند Dragon Age یا Mass Effect بیدار کنیم. به نظر می رسید نقش کلاسیک غربی مرده است ، بازی هایی مانند این دیگر ساخته نمی شدند. خوشبختانه ، برخی از مطالعات موفق به شرط ماندن در این پیشنهاد شدند ، شرط بندی در روایت ، داستان خوب و یک سیستم نقش آفرینی کلاسیک غربی که خارج از طاقچه ها به کلاسیک ترین فرمول های آن اعتقاد داشتند.
ابتکاراتی مانند Kickstarter یا Patreon برای زنده نگه داشتن ژانرهایی مانند این یا حتی ماجراهای سنتی گرافیکی خدمت کرده اند ، به لطف اولین کسی که Pillars Of Eternity را دریافت کردیم ، یک بازی متوسط که در آن Obsidian و Paradox قرار دارند استعدادهایی مانند کریس آوللون یا جاش ساویر را که می دانستند به کار بگیرند. کاملاً که آنها در دست بودند و نتیجه یک موفقیت کامل بود.
با این پیش فرض ، ظاهر عاقبت فقط موضوع زمان بود و البته پول هم. بنابراین Obsidian دریغ نکرده است که مجدداً به مکانهای شلوغ متوسل شود و چهار برابر مبلغ 1.1 میلیون دلار برای شروع ستونهای ابدیت دوم پیشنهاد شده است. به این ترتیب ، Deadfire در 8 مه 2018 وارد رایانه شخصی شد و خروجی خود را به مدت یک سال و 8 ماه بر روی کنسول ها تمدید کرد ، سرانجام ، امروز ، 28 ژانویه ، با نسخه قطعی خود در Xbox One و PS4 وارد بازار شد.
بدیهی است که Pillars of Eternity 2: Deadfire شرط بندی بر کلاسیک ترین نقش است ، جایی که روایت قدیمی و متن های طولانی بخشی از DNA یک بازی است که همانطور که از نام آن پیداست ، دنباله ای مستقیم برای سلف خود است. . بنابراین اگر می خواهید بتوانید پیشرفت بازی را هموار دنبال کنید ، بازی کردن قسط اول بیش از حد توصیه شده است.
اگر از طرف دیگر ، Deadfire اولین رویکرد شما به دنیای Eora است ، Pillars of Eternity II: Deadfire وظیفه جمع بندی و فهم دقیق را برای بازگو کردن وقایع بازی اول دارد ، و در هنگام روبرو شدن با ماجرا ، موقعیت مناسبی را برای ما قرار می دهد. در وقایع گذشته اگر ترجیح می دهیم ، حتی می توانیم انتخاب های خود را در لحظه های مهم بازی اول انتخاب کنیم تا مسیر این ماجراجویی جدید را به دلخواه خود تعیین کنیم.
علاوه بر این ، این بازی دارای یک رمزعبور گسترده است که در آن می توانید به دنیای ستون های ابدیت بپردازید تا از پیشینه و اصطلاحات آن مطلع شوید. پیشینه و عمق دنیای او که در این اقساط به صورت نمایی افزوده می شود ، تعهد کامل به پایه هایی که موفقیت او را با بازی اول به وجود آورد.
در درون این دنیای عظیم که Obsidian با چنین احتیاطی ایجاد کرده است ، در این ستون های Eternity II: Deadfire ، خدای باستانی که شکل یک مجسمه عظیم را گرفته است ، سواحل شعله تمدید شده را که در کشتی هایمان سوار شده است ، ویران می کند. ما در تمام شکار و جزایر تشکیل دهنده این منطقه پهناور در شکار و تصرف این خدایان ثبت خواهیم کرد. سفری که Deadfire به ما پیشنهاد می کند از همان لحظه ای که شروع کردیم با آن روبرو نیستیم ، با داستانی جذاب ، پر از ریتم ، مکالمه های خوب و پر از شخصیت های عمیق.
اما اگر چیزی در مورد Deadfire مشخص باشد ، تصمیمات آن به همان سختی است ، بازی ما را وادار می کند تا مسیری را طی کنیم که باید به عمق آنها مراقبه کنیم و این بازتاب آنها دیر یا زود در جریان بازی ما خواهد بود. بسیار خوب است که بدانید چگونه می توان با استفاده از خشونت ، وضعیت مشابه را به روش های مختلفی در Deadfire حل کرد و همه آنها را ندید. نمایشگاهی از کارهای خوب تا آنجا که به نوشتن بازی مربوط می شود و تفاوت چندانی با یک رمان عالی ندارد.
بدیهی است که اقدامات ، آمار و مهارتهای قبلی ما قصد دارد محدودیت های ما را در هنگام رسیدن به یک مسیر یا مسیر دیگر نشان دهد و ما را با ایده وسوسه انگیز ارائه پاس جدید به بازی با یک “ساخت” دیگر کنار می گذارد تا همه جوانب آن را بررسی کنیم.
Deadfire خارج از روایت خوب کارش ، به چشم انداز زنیت کلاسیکهای ژانری که تقلید می کند احترام می گذارد ، با یک قوس اصلی روایت ، کمبود بسیاری از مأموریت های جانبی برای سوار شدن ، دونفره ها برای اکتشاف ، تله های صرفه جویی و معما نخواهد بود. برای حل در حالی که ما گروه متنوعی خود را جذب خواهیم کرد که ماجراجویی ما را همراهی کند ، این بار با یک عضو کمتر از اولین تحویل خود ، قادر به جذب گروه 5 نفره با آنها برای کشف سواحل شعله آتش سوزی و همچنین تصاویر جالب آن هستیم. ساکنان
هنگامی که گفتگو با شکست مواجه می شود ، جنگ می آید. در این بخش Deadfire با توجه به نسخه قبلی خود و بازی های ژانر دچار نوآوری های زیادی نمی شود. ما می توانیم هر زمان که برای ما مناسب باشد برنامه را برای مکث ادامه دهیم تا بتوانیم حمله و استراتژی بعدی خود را برنامه ریزی کنیم. استراتژی که نیازی به گفتن نیست ، برای موفقیت در درگیری های ما ضروری است.
در این بخش Deadfire از سیر تحولات طبیعی حماسه بهره می برد و گزینه های بسیار بیشتری در مدیریت گروه ما و تاکتیک هایی که آنها انجام می دهند وجود دارد. احتمالاً ، آنچه در این بخش بیشترین ویژگی را دارد ، گنجاندن سیستم چندکلاسی است. بنابراین با افزایش مهارت هایی که شخصیت ما می تواند با انتخاب مسیری مضاعف بیاموزد ، گسترش می یابد ، اما انتخاب این مسیر باعث جریمه شدن ما خواهد شد به گونه ای که قادر نخواهیم بود از هر دو مورد مورد نظر خود به طور کامل سوء استفاده کنیم. با این حال ، این سیستم به ما تطبیق پذیری بیشتری در تاکتیک ها و مبارزه می دهد و باعث کاهش تعداد اعضای گروه ما می شود.
این تصمیم خطرناک همچنین بر نحوه مدیریت بازی برای گروه ما تأثیر می گذارد ، Deadfire یک بازی است که بیشتر روی اکشن متمرکز شده و در نتیجه نبردهای یکپارچه و شدید بهتر از آنچه در ستون های اول Eternity دیدیم ، است. در مورد سطح ما نیز همین اتفاق می افتد ، در این قسط دوم به 20 مورد افزایش می یابد ، شرط بندی بر روی عمق بسیار بیشتری از نظر پیشرفت و یادگیری مهارت های شخصیت ما مربوط می شود.
بهبود رزمی نه تنها نتیجه مدیریت گروه ما و افزایش سطح نیست ، در ستون های Eternity II: Deadfire ، دشمن هوش مصنوعی دشمن توانایی ها و تاکتیک های خود را به شدت بهبود بخشیده و قادر خواهد بود بازیکن را در بیشتر تعجب کند. به مناسبت اما خوشبختانه ، همین اتفاق در مورد هوش مصنوعی متفق القول افتاده است ، نه تنها هنگام حرکت در سناریوهای مختلف ، باهوش تر بلکه به تاکتیک ها و پیکربندی های جدیدی اضافه می شود که عملکرد آن را براساس نیازهای ما تنظیم می کند.
همانطور که قبلاً هم اشاره کردم ، در Deadfire ما در منطقه ای پر از سواحل و جزایر قرار داریم ، بنابراین کشتی ما در این ماجراجویی به یک همراه اصلی تبدیل می شود که به ما امکان می دهد به لطف آزادی عمل با آن ، حرکت و اکتشاف کنیم. جزایر شعله خاموش به دلخواه ما ، روی نقشه ای که برای کشف هر گوشه ای بسیار جذاب و بسیار دعوت کننده است.
بدیهی است که Obsidian کشتی را برای معرفی یک سیستم مدیریت موازی در طول بازی از دست نداده است که در آن مجبور خواهیم شد اعضای مختلفی را برای خدمه خود استخدام کنیم ، پیشرفت هایی را انجام دهیم و روحیه خدمه خود را مدیریت کنیم. در این مرحله ، ظهور حوادث تصادفی که ما را نسبت به روحیه خدمه خود بسیار مورد توجه قرار می دهد ، به این امر توجه دارد که برای حفظ سلامتی و روحیه دریانوردان باید به آنها توجه کنیم.
اما همه چیز نمی تواند کامل باشد ، و دقیقاً در لحظه ای که کشتی وارد جنگ می شود ، بیشترین تردیدها را به وجود می آورد. باید روشن شود که همه کشتی هایی که با آنها ملاقات می کنیم خصمانه نیستند ، اما حقیقت این است که به ما حمله می شود و حمله خواهیم کرد. وقتی این اتفاق بیفتد ، ناگهان بازی برای شرکت مستقیم که در مبارزات سنتی انجام داد ، شرط بندی خوب را کنار می گذارد. تمام اکشن ها و آواتارهای آن با متن بر روی صفحه نمایش داده می شوند و تعداد زیادی از فاکتورها را باید در نظر گرفت. متأسفانه ، این نوع رویاروختگی گاه و بیگاه خسته کننده می شود ، بنابراین اجتناب از آنها ارجح است.
با توجه به عملکرد خود در کنسول ، Pillar of Eternity II: Deadfire قادر است کنترل های موجود در محدودیت های کنترلر را به درستی انجام دهد ، نه تنها برای Xbox One بلکه برای هر کنسول در این نوع بازی ها. علاوه بر این ، در این Ultimate Edition بازی با تمام مطالب به صورت کامل ارائه می شود و سه ماجراجویی اصلی DLC را که این بازی با نام های Beast of Winter ، Seekeer ، Slayer ، Suvivor و The Forgotten Sanctum دیده می شود ، به ماجراجویی اصلی اضافه می کند. اتفاقی که باعث افزایش مدت زمان عنوان به بیش از 60 ساعت می شود و بی شک اضافی عظیم برای دوستداران ژانر است.
در بخش هنری ، طراحی جانوران و سناریوها و همچنین کلیه نقشه هایی که در طول ماجراجویی می یابیم و کیفیت و شور و شوق در قسمتهای مساوی را نشان می دهیم. طراحی شده در دو بعد برای سناریوها با کاراکترهای سه گانه ، بازی هنگامی که عکس ها و جادوها روی صفحه می آیند ، از نور و رنگی چشمگیر است.
از نظر صدا ، این آهنگ ها به ویژه از هم متمایز نیستند ، اگرچه از کارهای ارکسترال که در آنها انجام شده است قدردانی می شود گرچه آنها بازی را به روشی زیست محیطی همراهی می کنند. نکته قابل توجه این است که بازی برای سی دقیقه ای که در کشتی می رویم سی دقیقه سالومای ثبت شده دارد و کارهایی که در Assassin’s Creed: Black Flag انجام شده است را تا حدودی به یاد می آوریم.
بازی دارای صداهایی است که توسط تیم Critical Role برای همه خطوط گفتگو در بازی تفسیر شده است ، چیزی که یعنی عصبانی واقعی است اگر مقدار محتوا را به این معنا در نظر بگیریم که Deadfire و وسعت آن به ما پیشنهاد می دهد. این تفاسیر البته به زبان انگلیسی می آید ، اگرچه بازی ترجمه صحیحی به اسپانیایی دارد که باید برای یک شکست پراکنده مورد بخشش قرار بگیرد ، که به هیچ وجه خسته نمی شود.
نتیجه
درنهایت ، ستونهای Eternity II: Deadfire Ultimate Edition هر چیزی است که در آن زمان Pillars of Eternity بود اما در تمام جنبه های آن گسترش و بهبود یافته است. سیستم چندکلاسی ، کشتی و کاهش تعداد اعضای تیم و همچنین افزایش سطح اضافه می شود که باعث افزایش تجربه می شود و زندگی جدیدی به ژانر می دهد که ثابت کرده است که در سن یوتا یک ساله نیست. تبدیل به کنسول از مشکلات ذاتی این ژانر رنج می برد ، اگرچه راحت بازی می شود و تمام مطالب اضافه شده در سال گذشته تجربه چند ساعت دلپذیر تر را گسترش می دهد.
