Pixel Ripped 1989 با آغوش ماهیت همهجانبه VR ، تلاشی ابتکاری برای گفتن نوع دیگری از داستان بود. با بازی کردن به عنوان یک دختر جوان با یک کنسول دستی ، باید در برخی از بازی های یکپارچهسازی با سیستمعامل سعی کنید دزدکی کنید و در عین حال از نگاه معلم خود دوری کنید. سرگرم کننده بود ، اما تجربه ای که گاه ناامید کننده بود.
توسعه دهندگان Arvore آنچه را که از سال 1989 آموخته اند ، گرفته اند و به حالت واقعی و پرشور به عقب می روند و به روزهای سخت سال 1995 می روند. به جای alcopops و Britpop ، مجموعه برزیلی ما را به دوران نوستالژیک کنسول های کریسمس ، بازی ها ، و حتی بازگشتند. یک فروشگاه اجاره فیلم تمام این دلتنگی ها در روایتی خارق العاده و پیچیده پیچیده می شود که گیمر دهه 90 را در آخرین Starfighter بازی می کند.
پس از پیروزی 8 بیتی دات ، پیکسل پاره 1995 باعث شد اوج بازی 16 بیتی بازی برگشت داده شود. پرش به گرافیک و رنگ کاملاً در VR کار می کند ، با زیبایی شناسی واضح و تغییر بزرگی از رنگ های قهوه ای و قهوه ای رنگ بازی های زیاد. واقعاً احساس می کند که بعضی مواقع در یکی از سیستم عامل های روشن SNES یا Mega Drive قرار دارد. این خونریزی ها به دنیای VR می رود ، بنابراین ما زندگی روزانه Dot را نیز می بینیم که او در خانه خود نشسته و در حال خوردن بستنی و یا دریافت ماساژ گردن از یک شکارچی خون آشام Belmont-esque است.
دیدگاه Dot تنها شخصی نیست که می بینید ، و بخش اصلی این بازی از دید دیوید 9 ساله ، “بهترین گیمر روی زمین” تجربه می شود. به نظر می رسد بسیار ناخوشایند تر از آن عنوان ، دیوید یک کودک معمولی نادری است که فقط می خواهد تنها برای انجام بازی های ویدئویی خود تنها بماند. متهم اصلی او در این تلاش مادرش است که متأسفانه کسی که سریال های خنده دار (حداقل اولین باری که آنها را می شنوید) طوطی می کند – حقایق درباره اثرات خطرناک بازی ها.
وقتی برای اولین بار به پایین نگاه کردم به دیدن پاهای لباس خواب 9 ساله پیرمردم ، یک حس جدی تحریف نشان خواهم داد. خاطره نشستن جلوی یک صفحه نمایش تلویزیونی به سرعت به سمت من بازگردد و ماهیت همهجانبه گرفتن کارتریج در بازی و وصل کردن آن به خوبی روزهای گذشته بازی بود.
در اولین جلسه بازی شما سعی می کنید مادرتان را از خاموش کردن کنسول با شلیک اشیاء در دنیای واقعی با اسلحه Nerf منحرف کنید. این یک تکامل خوب از مکانیک از اولین پیکسل پاره شده است ، به عنوان برداشتن اسلحه به نظر می رسد طبیعی تر از روش عجیب نگه داشتن نگاه کلاه ایمنی شما در اصل است. سطوح بعدی این جنبه را بیشتر می کند ، زیرا شما باید از اسلحه برای مقابله با بازی های آنلاین یا موانع سرنگونی برای پیشرفت شخصیت بازی استفاده کنید.
در حالی که پاپون چند بار برمی گردد ، قابل توجه ترین تفاوت در اینجا این است که هر سطح چگونه متفاوت است. تقریباً در سمت راست خفاش ، سطح دوم شما را بین دو غلاف کنسول نسخه ی نمایشی مختلف حرکت می کند تا بتوانید یو پی اس های قدرت را از یک بازی به بازی دیگر منتقل کنید. این یک ایده عالی است که برای کنار زدن واقعا سرگرم کننده می شود. جابجایی سریع بین لنت های درون بازی استفاده کاملی از قابلیت های همهجانبه VR است.
چشمگیرترین لحظات در طول مجموعه بازی های مبارزه با رئیس اتفاق می افتد ، که در آن دنیای واقعی و بازی ادغام می شوند و گیج می شوند. اینها بسیار لذت بخش هستند و به اندازه کافی گیج کننده هستند تا بتوانند فکر خود را حفظ کنند ، در حالی که سعی می کنید دیوید و نقطه را در سطوح مختلف بازی دست و پنجه نرم کنید.
بازیگران پشتیبانی در Pixel Ripped 1995 همه قضاوت خوبی دارند ، اگرچه برخی از بازیگری صدا کمی تکرار می شود. استاد غریب ، همسایه مهربان و آزار دهنده که عمویش ظاهراً در کارخانه بازی های ویدئویی کار می کند ، حتی دیوار ناامن و چهارمین شکاف بزرگ ، The Lord Cyblin Lord ، همه یک ترکیب دلپذیر از دلتنگی و دانستن طنز را به سر می آورد. کار در مورد دستاوردها نشان می دهد که چگونه طراحان از بازی هایی که با برخی از گره های درخشان به کنوانسیون ها آگاه هستند ، بسیار آگاه هستند.
با پیشرفت بازی ، از کنسول خانگی 16 بیتی به بازی ها ، سرانجام و کنسول های 3 بعدی 32 بیتی خواهید رفت. بعنوان دنباله ای از سال 1989 ، از ردیابی پیشرفت دات از شخصیت ساده ی سبک GameBoy گرفته تا نماد سه بعدی ، لذت واقعی وجود دارد. راه هایی که این ارتقاء ها از طریق روایت منتقل می شوند ، فقط باعث افزایش حس و هیهمی می شوند که ما گیمرها در آن روز به عقب برگشته بودند.
