با هر نسخه جدید، همیشه این امید وجود دارد که ایرادهای کوچک بازی که در طول زمان متوجهشان می‌شویم، برطرف شوند. همچنین مشکلات بزرگ‌تری هم هستند که به‌وضوح خودشان را نشان می‌دهند. با وجود هر ایرادی که در NBA 2K25 دیده می‌شد، نکات مثبت آن بسیار بیشتر بودند. این بازی بسکتبال قدرتمندی بود که چیزهای زیادی برای ارائه داشت. با این حال، NBA 2K26 بهبودهای کوچک اما قابل‌توجهی در گیم‌پلی خود ایجاد کرده که تجربه بازی را روان‌تر و لذت‌بخش‌تر کرده است، طوری که هر مسابقه حس رضایت‌بخشی را منتقل می‌کند.
حرکت در این نسخه بسیار روان‌تر شده است. دویدن در زمین و مقابله با دفاع حریف حس بسیار بهتری دارد. نفوذ به سمت سبد راحت‌تر شده و حالا می‌توان با یک حرکت ساده کراس‌اور، مدافعان را غافلگیر کرد که واقعاً رضایت‌بخش است. حرکات خشک و ربات‌گونه دیگر از بین رفته‌اند. قبلاً وقتی مدافع جلوی شما را می‌گرفت و حرکتتان متوقف می‌شد، بسیار آزاردهنده بود، اما اکنون آزادی عمل بیشتری دارید تا چه در حمله و چه در دفاع، مانند چاقویی که در کره حرکت می‌کند، روان و سریع عمل کنید.
با اضافه شدن انیمیشن‌های بیشتر و حرکات تازه به مجموعه مهارت‌ها، حالا خلاقیت در زمان حمله به سمت سبد به اوج خودش رسیده. اگر اهل بازی تهاجمی‌تری باشی، می‌تونی از دل هیچ، یه دانک تماشایی بزنی یا با چند حرکت ریز و حساب‌شده از بین مدافع‌ها رد شی و یه لی‌آپ زیبا بزنی — هم چشم‌نوازه، هم پاداش ریسکت رو می‌گیری. بازیکن‌های درشت‌اندام‌تر که شاید سرعت بالایی نداشته باشن اما توی منطقه‌ی پینت همیشه خطرناکن، حالا توجه بیشتری گرفتن. شوت‌های پُست هم حسابی چشم‌گیر شدن و اجرای درستشون حس فوق‌العاده‌ای داره. این بار واقعاً حس می‌کنی یه کیف پر از ترفند داری، بدون اون ترس همیشگی از شکست قبل از امتحان کردن.
این نسخه باعث شده پیش‌بینی‌پذیری همیشگی بعضی شوت‌ها از بین بره. دیگه خبری از اون نقطه‌های خاص زمین نیست که همیشه با یه حرکت تکراری امتیاز می‌گرفتی. حالا با تحرک و تنوع بیشتر در حرکات، گزینه‌های زیادی برای زدن یه شوت موفق داری، و همین باعث می‌شه هر مسابقه حس منحصربه‌فرد خودش رو داشته باشه — نزدیک‌ترین تجربه به یه بازی واقعی بسکتبال. از همه بهتر، نوار جدید و بهبودیافتهی شوت زدنه؛ داینامیک و چشم‌نوازه، و بسته به شرایط بازی خودش رو تطبیق می‌ده، که باعث شده شوت زدن نه‌تنها دقیق‌تر، بلکه لذت‌بخش‌تر از همیشه باشه.
اگه فضای خالی پیدا کنی و گیج شوت رو دقیق روی قسمت سبز متوقف کنی، تقریباً هر شوتی گل می‌شه. حالا زدن سه‌امتیازی‌ها راحت‌تره و اون ترس همیشگی از شوت‌های سال قبل از بین رفته. پرش‌ها داخل محوطه، لی‌آپ‌ها، فیداوی‌ها — فرقی نمی‌کنه چه نوع شوتی بزنی، نقطه‌ی سبز گیج بسته به آمار بازیکن و میزان فشاری که از دفاع حس می‌کنی، بزرگ‌تر یا کوچیک‌تر می‌شه. خیلی زود یاد می‌گیری چه موقع‌هایی احتمال موفقیت داری و چه موقع نه، اما نکته‌ی مهم اینه که NBA 2K26 موقع شوت زدن بخشنده‌تر شده، و همین حس فوق‌العاده‌ای به بازی می‌ده.
NBA 2K26 از نظر بصری واقعاً خیره‌کننده‌ست. بهبود جزئیات چهره و مدل بازیکنان از همون لحظه‌ی اول خودش رو نشون می‌ده. بازتاب نور روی زمین سالن، طراحی بهتر تماشاگرها و انیمیشن‌های جدید در واکنش بازیکنان فوق‌العاده‌ان. سالن‌ها حالا زنده‌تر از همیشه به‌نظر می‌رسن؛ هر ورزشگاه با جزئیات منحصربه‌فرد و اتمسفر خاص خودش طراحی شده، و حتی در زمان تایم‌اوت‌ها یا بین کوارترها، اجرای میان‌پرده‌ها باعث می‌شن حس زنده بودن مسابقه چند برابر بشه. از هر نظر چشم‌نوازه، و هیچ بازی ورزشی دیگه‌ای امسال به واقع‌گرایی NBA 2K26 نزدیک هم نمی‌شه.
در بخش حالت‌های مختلف NBA 2K26، مثل MyGM و MyNBA، تغییر چشمگیری دیده نمی‌شه — و واقعاً هم نیازی نبوده. همون ضرب‌المثل معروف «چیزی که خراب نیست، درستش نکن» کاملاً در اینجا صدق می‌کنه، چون این حالت‌ها همچنان بهترین تجربه رو برای بازی انفرادی ارائه می‌دن و سال گذشته هم به‌خوبی کار می‌کردن.
اما تمرکز اصلی امسال روی بخش آنلاین بوده. The City تغییرات قابل‌توجهی داشته؛ از طراحی نقشه گرفته تا بهبود فریم‌ریت، همه‌چیز روان‌تر و منسجم‌تر شده. حالا گشت‌و‌گذار در شهر حس جمع‌وجورتر ولی آزادانه‌تری داره، و دسترسی به فروشگاه‌ها، زمین‌ها و فعالیت‌های مختلف بسیار سریع‌تر و راحت‌تر انجام می‌شه.
هر بازیکن اون یک حالت خاص رو داره که بیشتر از همه دوستش داره، و برای من اون حالت MyTEAM هست. هرچند بیشتر بخش‌ها مثل قبل همون تجربه‌ی محکم و جذاب نسخه‌های قبلی رو ارائه می‌دن، اما امسال چند ویژگی جدید و جالب هم اضافه شده.
Game Changer Cards یکی از بهترین افزوده‌هاست که با استفاده از آیتم‌های مصرفی خاص، می‌تونی تأثیر زیادی روی روند بازی بذاری؛ مثلاً بعضی کارت‌ها اجازه می‌دن بازیکنت رو به‌صورت خودکار ارتقا بدی یا بعد از باخت، نوار بردت رو بازیابی کنی.
علاوه بر این، حالا می‌تونی توی مسابقات 2v2 شرکت کنی یا در حالت All-Star Team-Up همراه با ۹ بازیکن واقعی دیگه در بازی‌های 5v5 و دو نیمه‌ی شش دقیقه‌ای رقابت کنی — تجربه‌ای شدید، هیجانی و کاملاً رقابتی.
شاید مورد علاقه‌ترین حالت من در MyTEAM، مود جدید Breakout Gauntlet باشه. این بخش تمام کارت‌های تو رو به چالش می‌کشه، چون باید در یک سری مسابقات پشت‌سرهم با تیم‌های مختلف روبه‌رو بشی.
هرچقدر جلوتر بری، درجه سختی افزایش پیدا می‌کنه، و کارت‌هایی که استفاده کردی تا وقتی اهداف خاصی رو کامل نکنی، دیگه قابل استفاده در اون دور نیستن — مگر اینکه با انجام مأموریت‌ها، اجازه‌ی استفاده‌ی مجدد از یکی از کارت‌ها رو به‌صورت تصادفی به‌دست بیاری.
این ویژگی باعث می‌شه که حتی از کارت‌های ضعیف‌تر و کم‌ارزش‌ترت هم استفاده‌ی مفیدی بکنی، به جای اینکه فقط بفروشی‌شون یا کنار بذاری.
پاداش‌ها هم حسابی انگیزه‌بخشن، مخصوصاً وقتی به مراحل بالاتر گانتلت می‌رسی که جوایز واقعاً ارزشمندتر می‌شن.
اضافه شدن بازیکنان WNBA به حالت MyTEAM واقعاً جذابه و تنوع جالبی به بازی داده. تنها نگرانی من اینه که بعضی از ستاره‌های WNBA از نظر قد و فیزیک بدنی کوچیک‌تر از بازیکنان NBA هستن، و این می‌تونه توی توپ‌پرش‌ها یا ریباندها تأثیر محسوسی بذاره. البته این موضوع به‌هیچ‌وجه نقطه ضعف بزرگی نیست، ولی باعث می‌شه بعضی از رقابت‌ها کمی غیرمتعادل به نظر برسن.
یکی از بهبودهای بزرگ NBA 2K26 هم حالت MyCAREER هست. ساخت بازیکن دلخواهت با سیستم MyPLAYER Builder حالا خیلی رضایت‌بخش‌تر شده، چون بازی با گزارش‌های استعدادیابی (Scouting Report) مسیر رشد بازیکنت رو واضح‌تر نشون می‌ده، و اینکه می‌تونی بازیکنان واقعی NBA رو به‌عنوان پایه برای ساخت شخصیت خودت انتخاب کنی، یه ویژگی فوق‌العاده‌ست.
حالت داستانی Out of Bounds امسال واقعاً عملکرد خوبی داره. هرچند هنوز از همون الگوهای تکراری نسخه‌های قبل پیروی می‌کنه، اما این بار نتایج بازی‌هات واقعاً تأثیرگذار هستن. در نسخه‌های قبلی، مهم نبود چقدر خوب بازی می‌کردی، چون داستان همیشه به همون شکل پیش می‌رفت. اما حالا تیمی که در اروپا یا NBA بهش ملحق می‌شی مستقیماً بر اساس عملکردت تعیین می‌شه.
تو هنوز هم در نقش MP هستی و برای رسیدن به لیگ‌های بزرگ تلاش می‌کنی، اما این بار شخصیت‌پردازی واقعی‌تر و باورپذیرتر شده و حس پیشرفت شخصی بیشتری به بازیکن می‌ده.
NBA 2K26 نسبت به نسخه‌ی سال قبل پیشرفت قابل توجهی داشته، به‌ویژه در بخش گیم‌پلی. کنترل روی انواع شوت‌ها به لطف نوار جدید پرتاب (Shot Meter) بسیار بهتر شده و حرکات بازیکنان نرم‌تر و طبیعی‌تر از همیشه به نظر می‌رسند. هرچند حالت‌هایی مثل MyGM تقریباً بدون تغییر باقی ماندند و شبیه NBA 2K25 هستند، اما در عوض The City و MyTEAM پیشرفت‌های چشمگیری داشتند. حالت داستانی امسال ارزش تجربه کردن را دارد و جلوه‌های بصری بازی نیز به طرز محسوسی بهبود یافته‌اند. در مجموع، NBA 2K26 یک شبیه‌ساز بسکتبال مدرن، زیبا و سرگرم‌کننده است که نشان می‌دهد 2K هنوز هم در اوج قرار دارد.
