سری Borderlands همیشه برام یه تجربه‌ی بالا و پایین بوده؛ عاشق نسخه‌ی اول و دومش بودم، ولی از خیلی از بخش‌های شماره‌ی ۳ واقعاً خوشم نیومد. 😅
اسپین‌آف‌هاش هم بعضیا امیدوارکننده بودن، مخصوصاً Tiny Tina’s Wonderlands که انصافاً حسابی حال داد.
اما حالا نوبت به Borderlands 4 رسیده و به نظر میاد Gearbox بالاخره مسیر درست رو پیدا کرده. 🎮
این نسخه نه‌تنها بهترین بازی سریه، بلکه یکی از بهترین تجربه‌هام تو سبک شوتر جهان‌باز و لوت‌محور (looter-shooter) بوده.
یه دنیای بزرگ و پر از محتوای متنوع، استفاده‌ی هوشمندانه از مکانیک‌های مدرن بازی‌های شوتر دیگه، و خداحافظی با شوخی‌های بی‌مزه‌ی نسخه‌ی سوم باعث شده تقریباً همه ایرادهای قدیمی سری برطرف بشن.
البته هیچ بازی‌ای بی‌نقص نیست—even اگه یه شاهکار باشه. 😉
Borderlands 4 حال‌و‌هوای جدی نسخه‌ی اول رو دوباره زنده کرده، ولی این بار با بهترین نوع طنزی که تا حالا توی سری دیدیم. 😄
چند تا از شخصیت‌ها شاید یه‌کم اغراق‌آمیز باشن، اما خوشبختانه دیگه از اون کلیشه‌های تکراری و مرگ‌های قابل پیش‌بینی که تو نسخه‌ی ۲ و ۳ اعصاب‌خُردکن بودن، خبری نیست.
به جای اون‌ها، بازی پر شده از دیالوگ‌های باکیفیت، موقعیت‌های بامزه و نویسندگی پخته‌ای که بدون افتادن تو دام شوخی‌های اینترنتی و میم‌محور نسخه‌های قبل، داستان رو جذاب و پرکشش نگه می‌داره. ✍️🔥
به جرأت میشه گفت نویسندگی Borderlands 4 یکی از قوی‌ترین نقاط قوتشه و باعث شده دوباره حس کنیم داریم یه ماجراجویی واقعی تو دنیای پاندورا تجربه می‌کنیم. 🌌
توی Borderlands 4 با یه گروه تازه از Vault Hunterها سروکار داریم که این بار قراره فقط روی یه سیاره به اسم Kairos ماجراجویی کنن. 🌍
برخلاف نسخه‌ی سوم که بین چند سیاره می‌چرخیدی، اینجا تمرکز کامل روی یه دنیای بزرگ و غنیه — و انصافاً Kairos خودش به‌تنهایی به اندازه‌ی یه کهکشان محتوا داره!
سیاره پنج منطقه‌ی اصلی داره (که یکی از اون‌ها مخصوص یه مأموریت خاصه و اسپویلش نمی‌کنم 😏). بازی از یه محیط جنگلی و سرسبز شروع میشه، اما خیلی زود کل نقشه باز میشه و آزادی کامل داری که بری سراغ بیابان‌های خشک یا کوه‌های یخ‌زده — هر طور که خودت بخوای.
نکته‌ی جالب اینه که همه‌چیز با سطح کاراکترت هماهنگه؛ یعنی هر جا بری، چالش مناسب خودت رو داری. این آزادی عمل باعث شده حس ماجراجویی و کشف تو بازی واقعاً لذت‌بخش باشه. 🗺️🔥
اگه بخوای فقط داستان اصلی Borderlands 4 رو بری و خیلی وارد حاشیه نشی، حدود ۲۰ ساعت طول می‌کشه.
ولی واقعاً توصیه می‌کنم این کارو نکنی، چون مأموریت‌های فرعی و بخش اکتشاف دنیا دقیقاً به اندازه‌ی خط اصلی بازی جذابن. 🔥
من خودم حدود ۵۳ ساعت وقت گذاشتم تا تیتراژ پایانی رو ببینم، و بازم کلی مأموریت و منطقه‌ی کشف‌نشده باقی مونده بود.
به‌جرأت می‌تونم بگم اگه بخوای کل نقشه رو تمیز کنی و همه‌ی مأموریت‌های فرعی رو انجام بدی، بالای ۱۰۰ ساعت محتوای سرگرم‌کننده در انتظارت هست. 🎮
این یکی از اون بازی‌هاست که نمی‌خوای تمومش کنی، چون هر بار یه گوشه‌ی جدید از سیاره‌ی Kairos چیزی برای غافلگیر کردنت داره. 🌌
طبق توضیحاتی که Gearbox توی بلاگ‌ها و ویدیوهاش داده، محتوای پایان بازی (Endgame) در Borderlands 4 حسابی گسترده و متنوعه. 🔥
بعد از تموم شدن خط اصلی، تازه چالش‌های واقعی شروع می‌شن — نبردهایی که نسخه‌های قبلی ازشون فقط یه مزه نشون داده بودن.
اینجا مبارزات قدیمی با درجه سختی بالاتر و طراحی تازه برمی‌گردن، و در عوضش پاداش‌هایی مثل تجهیزات نایاب و قدرتمند نصیبت می‌شن که حس پیشرفت واقعی میده.
بهترین توصیف براش؟ یه ترکیب از Destiny، Halo Infinite و DOOM Eternal، اما بدون اون سیستم خسته‌کننده‌ی آنلاین و پرداخت درون‌برنامه‌ای. 🎮
یه تجربه‌ی کامل، آفلاین و خالص که فقط روی لذت بازی کردن تمرکز داره — و همین باعث شده Borderlands 4 واقعاً خاص باشه. 💥
در Borderlands 4 می‌تونی ردپای خیلی از بازی‌های بزرگ رو ببینی، اما همه‌اش با حال‌و‌هوای مخصوص خودش ترکیب شده. 🎮
دنیای بازی مثل Destiny پر از رویدادهای تصادفی و باس‌فایت‌های جهانیه که هر لحظه ممکنه وسط مسیر غافلگیرت کنن.
از طرف دیگه، مثل Halo Infinite، یه گروپل (Grapple) داری که هم برای جابه‌جایی سریع به کارت میاد و هم می‌تونی باهاش آیتم‌ها رو بکشی سمت خودت یا حتی بندازی سمت دشمن! 🪝
قابلیت‌های حرکتی مثل Air Dash، بالا رفتن از دیوارها و اسلحه‌هایی که حال‌و‌هوای DOOM Eternal دارن هم اضافه شدن و نتیجه‌ش یه سیستم مبارزه‌ست که هم سریع و هیجان‌انگیزه، هم کنترل‌هاش فوق‌العاده دقیق و روانه. ⚔️
و جالبه که این‌بار، بر خلاف بعضی نسخه‌های قبلی، داستان بازی هم واقعاً قوی و منسجمه و باعث میشه از همون لحظه‌ی اول درگیر دنیای پرهرج‌ومرج Kairos بشی. 🌌
سیاره‌ی Kairos یه دنیای مرموز و خطرناکه که هزار سال از دید بقیه‌ی کهکشان پنهون بوده. 🌌
حاکم اون، موجودی مرموز به نام The Timekeeper، مردم رو با یه حکومت دیکتاتوری به اسم Order کنترل می‌کنه؛ حتی یه چیپ یا پیچ کنترل توی گردن همه کار گذاشته تا مطمئن بشه هیچ‌کس جرأت نافرمانی نداره. 😈
اما همه‌چیز شش سال پیش تغییر کرد، وقتی یه ماه جدید وارد مدار Kairos شد و باعث شد سیستم استتار سیاره از بین بره. این ماه با تکه‌سنگ‌ها و زباله‌های فضایی مدام سطح سیاره رو بمبارون کرده و حالا دنیایی رو ساخته که پر از ویرانی، آشوب و فرصت برای شکارچیان والت‌هاست. 💥
این پیش‌زمینه داستانی باعث شده Kairos یه دنیای زنده و پر رمز‌و‌راز باشه که هر گوشه‌اش داستانی برای کشف شدن داره.
اگه Borderlands 3 رو بازی کرده باشی، احتمالاً یادت هست بازی با یه ماه تله‌پورت‌کننده تموم می‌شد. 🌙
حالا Borderlands 4 دقیقاً دنباله‌ی مستقیم همون داستانه — فقط شش سال بعد اتفاق می‌افته، هرچند توی تبلیغاتش خیلی به نسخه‌ی قبل اشاره‌ای نشده.
شخصیت‌های آشنا دوباره برمی‌گردن و حضورشون واقعاً عالیه؛ طوری که وقتی تیتراژ آخر بالا میاد، حس می‌کنی یه داستان کامل و رضایت‌بخش رو تجربه کردی. ✨
این بار تو در نقش یه Vault Hunter باید به Claptrap (که بالاخره به اندازه‌ی کافی حضور داره، نه زیاد و نه کم 😄) کمک کنی تا همراه بقیه، گروهی به نام Crimson Resistance رو تشکیل بدن و علیه حکومت Timekeeper بجنگن.
در طول مسیر، با متحدهای تازه آشنا می‌شی، دشمن‌های جدید پیدا می‌کنی و بازی همیشه بین طنز و جدیت یه تعادل خوب برقرار می‌کنه.
هنوزم لحظات احمقانه و خنده‌دار داره، ولی این بار شوخی‌ها بجا و کنترل‌شده‌ان — واقعاً بامزه، نه زورکی. 😎
🎮 DOOMerlands 4 Infinite — یه ترکیب عجیب و باحال از اسم‌ها، ولی راستش کاملاً برازنده‌ی Borderlands 4 ـه، چون حس و حالش دقیقاً همون‌قدر دیوونه‌بازه! 😎
فعلاً فقط نسخه‌ی PC برای بررسی در دسترس بوده و ظاهراً کسی نسخه‌ی کنسولی (Xbox Series یا PS5) رو قبل از انتشار نداشته.
روی سیستم من که کاملاً AMDـه (5800X + 7900XTX)، بازی توی رزولوشن 4K با تنظیمات نهایی مثل رویا اجرا شد.
فریم‌ریت تقریباً همیشه ۶۰ فریم قفل‌شده بود و وقتی قابلیت Frame Generation و FSR رو فعال کردم، فریم‌ریت به نزدیک ۱۲۰ فریم رسید — بدون هیچ تأخیر یا افت کیفیت جدی. 🤯
از نظر گیم‌پلی هم باید بگم این بهترین حسیه که تا حالا از یه بازی Gearbox گرفتم.
از همون اول، دابل‌جامپ، Air Dash و بالا رفتن از دیوار در اختیارت هست. حس حرکت نرم و سریع، فوق‌العاده لذت‌بخشه. فقط گاهی سیستم بالا رفتن از لبه‌ها (mantling) روی بعضی سطوح اذیت می‌کرد.
خیلی زود هم به گروپل و Hover Pack دسترسی پیدا می‌کنی. با دکمه‌ی ضربه‌ی نزدیک (Melee) می‌تونی به سمت آیتم‌ها بپری یا اون‌ها رو به سمت خودت بکشی — یه مکانیک ساده ولی خیلی خفن برای حرکت و مبارزه. 🔥
کی از چیزایی که حسابی توی Borderlands 4 حال میده، Hover Packـه. 🛸
دقیقاً همون کاری رو می‌کنه که از اسمش برمیاد — با نگه داشتن دکمه‌ی A توی هوا، می‌تونی برای مدت نسبتاً زیادی معلق بمونی. سیستمش بر پایه‌ی شارژ دوباره کار می‌کنه، پس همیشه قابل استفاده‌ست و حس آزادی توی نبردها رو چند برابر می‌کنه.
از اون طرف، یه ویژگی جدید و دوست‌داشتنی هم اضافه شده: Hoverbike. یه وسیله‌ی سریع درست مثل Sparrow در Destiny که هر وقت خواستی می‌تونی صداش بزنی!
به جز چند منطقه‌ی خاص مثل Dungeonها، همیشه در دسترسه و کمک می‌کنه توی دنیای عظیم و باز بازی با سرعت و لذت بیشتری حرکت کنی. 🌍💨
اما شاید خفن‌ترین اضافه‌ی جدید، ربات کوچولوی همراهت باشه به اسم Echo-4 🤖
این ربات هم می‌تونه مثل Ghost در Destiny ترمینال‌ها رو هک کنه، هم یه قابلیت فوق‌العاده داره: نشون دادن مسیر دقیق مأموریت بعدیت روی زمین!
یه خط طلایی و سفید جلوت ظاهر میشه و تقریباً بی‌نقص تو رو تا هدف راهنمایی می‌کنه. واقعاً یکی از بهترین سیستم‌هایی‌ـه که تا حالا به Borderlands اضافه شده — دیگه گم شدن یا سردرگمی توی مأموریت‌ها عملاً غیرممکنه. 🗺️✨
از نظر کنترل و حس بازی باید بگم Borderlands 4 یکی از روان‌ترین و خوش‌دست‌ترین شوترهاییه که تا حالا تجربه کردم. 🎯
چه با موس و کیبورد بازی کنی، چه با کنترلر، بازی همیشه سریع، دقیق و نرم پیش می‌ره و تو هیچ لحظه‌ای حس نمی‌کنی به خاطر کنترل‌ها باختی یا اشتباه کردی — همه‌چیز دقیقاً همون‌جوری عمل می‌کنه که باید.
از نظر پیشرفت (Progression) هم Gearbox بالاخره یه سری از کارهای اضافی نسخه‌های قبل رو حذف کرده.
دیگه لازم نیست هی برگردی به Sanctuary یا جاهای خاص برای ارتقاها. الان می‌تونی SDUها (مثل ظرفیت مهمات، فضای کوله‌پشتی و غیره) رو مستقیم از داخل منوی بازی (UI) ارتقا بدی. خیلی راحت و سریع. 🧰
برای به‌دست آوردن آیتم‌های لازم برای ارتقا، باید FOBها (Forward Operating Bases) رو آزاد کنی — یه ایده که خیلی شبیه Halo Infinite طراحی شده.
هر FOB یه نوع فعالیته: بعضیا پایگاه امن (Safehouse) هستن، بعضیا سایت حفاری یا سیلوی موشکی.
روی نقشه علامت سؤال‌های خاصی وجود داره که همین فعالیت‌ها رو نشون می‌دن و معمولاً پاداش‌هایی مثل SDU Upgrade می‌دن.
اگه نزدیکشون بودی، حتماً انجامشون بده چون بعداً به عنوان نقاط فست تراول (Fast Travel Hub) هم عمل می‌کنن و مسیرت توی دنیای بزرگ بازی رو خیلی راحت‌تر می‌کنن. 🚀
💥 میلیاردها اسلحه! (واقعاً میلیاردها 😅)
رگه‌های الهام از Destiny توی رابط کاربری (UI) بازی کاملاً واضحه — و انصافاً باید گفت خوندن و استفاده از منوها خیلی راحت‌تر از نسخه‌های قبلی شده.
این تغییر لازمه، چون Borderlands 4 رسماً از مرحله‌ی «میلیون‌ها اسلحه» رد شده و وارد قلمرو میلیاردها سلاح مختلف شده! 🔫🤯
تقریباً همه‌ی برندهای معروف اسلحه‌سازی از نسخه‌های قبل برگشتن، مثل Vladof و Torgue، به همراه چند تا برند جدید که هر کدوم سبک خاص خودشونو دارن.
اگه از طرفدارای قدیمی سری باشی، دقیق می‌دونی هر برند یعنی چه سبکی از تیراندازی در انتظارت هست.
ولی اگه تازه‌واردی، نگران نباش — خیلی زود می‌فهمی کدوم نوع تفنگ‌هارو دوست داری و کدوم‌هارو باید بندازی دور. 😎
مثلاً خود من خیلی اهل تفنگ‌های شارژی یا اونایی که سرعت حرکت گلوله‌هاشون کنده نیستم.
ولی این نسخه یه ویژگی خیلی جالب داره: بعضی اسلحه‌ها می‌تونن قطعاتی از چند سازنده مختلف داشته باشن!
یعنی مثلاً یه شات‌گان با شلیک آنی ممکنه از مهمات SMG هم استفاده کنه، اگه گلوله‌هات تموم شد. یه تغییر هوشمندانه و کاربردی که تیراندازی رو حسابی متنوع کرده. 🔄💣
حالا تصور کن اون مثالی که زدم فقط یکی از میلیاردها حالت ممکن برای ساخت یه اسلحست! 😳
هر تفنگ می‌تونه توی قدرت آسیب، نوع گلوله، شلیک جایگزین، سرعت خشاب‌گذاری، استت‌ها و کلی جزئیات دیگه فرق داشته باشه — و همه‌ش هم به‌صورت تصادفی ساخته می‌شن.
خوشبختانه رابط کاربری جدید (UI) فوق‌العاده هوشمند طراحی شده.
هر وقت یه آیتم جدید برمی‌داری، بازی خیلی سریع و واضح بهت نشون میده که اون آیتم نسبت به چیزی که الان دستته بهتره یا ضعیف‌تره.
و باور کن، بهش نیاز داری، چون قراره خیلی زیاد لوت کنی! 🎒💰
تا آخر بازی، من کوله‌پشتی رو تا سقف ۷۰ آیتم ارتقا دادم و تقریباً صد بار پر و خالیش کردم — و مطمئنم قراره هزار بار دیگه هم این کار رو بکنم چون لوت کردن توی BL4 خودش یه لذت جداست. 😂
این پیشرفت‌های UI فقط برای اسلحه نیست؛ توی اکو لاگ‌ها (Echo Logs)، شخصی‌سازی کاراکتر، Echo-4 و حتی وسایل نقلیه هم همین دقت و نظم رعایت شده.
نتیجه؟ یه تجربه‌ی کاربری تمیز، سریع و بی‌دردسر که باعث میشه واقعاً حس کنی با یه نسخه‌ی مدرن از Borderlands طرفی. ⚙️🔥
برای این بررسی، شخصیت اصلی من Vex بود — یکی از Sirenهای بازی که واقعاً انتخاب درستی هم بود، چون بیشتر وقتمو تک‌نفره بازی کردم. 🙌
Vex یه کاراکتریه که با احضار موجودات مختلف می‌جنگه، و انصافاً خودش و احضاری‌هاش با هم به‌طرز وحشیانه‌ای باحال و قدرتمندن! 😎
موقع مبارزه، ظاهرش هم فوق‌العاده جذابه، مخصوصاً وقتی وسط نبرد احضارهاش رو یکی‌یکی صدا می‌زنه.
Borderlands 4 از نظر شخصی‌سازی هم واقعاً سنگ‌تموم گذاشته.
تنوع مدل سر و لباس کاراکتر، رنگ مو و استایل‌ها، ظاهر Echo-4 و حتی پینت‌جاب وسایل نقلیه‌ها اون‌قدر زیاده که تا مدت‌ها سرگرمت می‌کنه تا ترکیب دلخواه خودتو بسازی. 🎨
سیستم لِول آپ تا سطح ۵۰ ادامه داره، اما جذاب‌ترین بخش ماجرا تازه بعد از تموم کردن داستان اصلی شروع میشه:
یه درخت تخصص بی‌نهایت (Endless Specialization Tree) باز میشه که می‌تونی توش آزادانه امتیاز خرج کنی و مهارت‌ها، قابلیت‌های نهایی (Ultimates) و حتی Capstoneهای مخصوص رو باز کنی.
هرکدوم از چهار Vault Hunter سه مسیر مختلف دارن، و می‌تونی بینشون جابه‌جا بشی.
برای من، Vex بیشتر روی احضارهای Reaper و Spectre تمرکز داشت — Reaper با داس حمله می‌کرد (مبارزه‌ی نزدیک)، و Spectre از سلاح‌های دوربرد استفاده می‌کرد.
با هر سطح جدید، احضارهاش قوی‌تر می‌شدن، حرکات جدید می‌گرفتن، و در نهایت تونستم Grim Reaper رو احضار کنم که جون دشمنای اطراف رو می‌مکید! 💀
جالب‌تر اینکه بعد از تموم کردن بازی، می‌تونی هر کاراکتر جدیدی رو مستقیم تا لول ۳۰ بالا ببری، که باعث میشه خیلی راحت‌تر بشه کاراکترهای دیگه رو هم امتحان کرد بدون اینکه دوباره از صفر شروع کنی. ⚡
یکی از ظاهرهایی که برای وسایل نقلیه‌م باز کردم، مخصوص کد نسخه‌ی Super Deluxe Edition بود که برای بررسی بازی دریافت کرده بودم. 🚗💨
اما به‌جز اون، تقریباً همه‌ی ظاهرها و رنگ‌هایی که گرفتم، به‌صورت تصادفی از مأموریت‌های اصلی، فرعی یا انجام قراردادها در تابلوهای جوایز (Bounty Boards) به‌دستم اومدن.
مأموریت‌های اصلی و فرعی تمرکزشون روی داستان‌گوییه — بعضی جدی و پرتنش، بعضی هم کاملاً بامزه و سبک‌تر.
در مقابل، قراردادها بیشتر حالت “برو فلان چیز رو پیدا کن” یا “فلان دشمن رو بکش” دارن؛ کوتاه‌ترن، ولی در عوض پاداش‌های سریع‌تر و کوچیک‌تر می‌دن. ⚔️💰
تا آخر بازی، من تونستم شش مدل مختلف از ظاهر وسایل نقلیه باز کنم. از نظر عملکرد فرق خاصی بینشون حس نکردم، چون انجین‌ها (موتورها) که از طریق مأموریت‌ها باز می‌شن، اون چیزین که واقعاً روی عملکرد ماشین تأثیر می‌ذاره.
علاوه بر اون، شش نوع وسیله‌ی نقلیه‌ی متفاوت هم وجود داره که باز کردنشون نیاز به چالش‌های طولانی و تکراری داره — ولی برای عاشقای لوت و پیشرفت، حسابی جذابه. 😅
در کل، چالش‌ها همه‌جا توی Borderlands 4 حضور دارن.
هر نوع دشمن، هر سازنده‌ی اسلحه، هر مأموریت اصلی یا فرعی، حتی فعالیت‌های ساده هم یه Progress Tracker مخصوص خودش دارن.
برخی فقط یه مرحله‌ان، مثلاً «این مأموریت رو تموم کن»، ولی بعضیا تا پنج مرحله ادامه دارن — مثلاً کشتن تعداد مشخصی از Thresherها یا هدشات با تفنگ‌های Jakob. 🎯
وقتی یه چالش رو تموم می‌کنی، پاداشش مستقیم توی اینونتوری ظاهر میشه و می‌تونی همون‌جا تحویلش بگیری. یه سیستم ساده ولی خیلی رضایت‌بخش که دائم حس پیشرفت میده. 📈✨
یکی از چیزایی که خیلی سریع توی Borderlands 4 به چشم میاد، اقتصاد بازیه — همه‌چی خیلی زود میلیونی میشه! 💸
وقتی تیتراژ بالا اومد، من حدود ۲۳ میلیون پول نقد و نزدیک به ۶۰۰۰ تا Eridium داشتم.
پول نقد برای خرید از وندینگ‌ماشین‌ها استفاده میشه، ولی یه نکته‌ی جالب داره: هر بار که می‌میری، ۱۰٪ از پولت رو از دست می‌دی. 😬
از اون طرف، Eridium توی BL4 کاربرد جدیدی داره؛ حالا باهاش می‌تونی مأموریت‌ها رو دوباره بازی کنی یا باس‌فایت‌های قبلی رو توی حالت Endgame با مدیفایرهای هفتگی تکرار کنی.
یه جور سیستم چالشی با پاداش‌های بالاتر که حسابی انگیزه میده برای برگشت به مراحل قبلی. 🔁🔥
سیستم Ultimate Vault Hunter هم برگشته، با پنج سطح سختی مختلف — هرچی بالاتر بری، لوت بهتر و پاداش‌های خفن‌تر می‌گیری، درست مثل Diablo یا Destiny.
در مجموع، باید بگم سیستم پیشرفت و ساخت بیلدها (Builds) توی این نسخه بهترین حالتیه که تا حالا توی سری دیدیم.
احتمالاً گیمرهای حرفه‌ای چند روز بعد از عرضه از من جلو می‌زنن، ولی واقعاً تا اینجا حس کردم پیشرفت توی BL4 منطقی، متنوع و لذت‌بخشه. ⚙️✨
از نظر تجهیزات هم بازی پر از جزئیات ریزه.
مثل همیشه چهار اسلات سلاح داری، اما علاوه بر اون، شیلد، آیتم کلاس، آیتم تقویتی (Enhancement Item) و چند وسیله‌ی جدید دیگه هم هستن.
یکی از اون‌ها Ripper Kitـه — یه آیتم با قابلیت درمان (Heal) روی کول‌داون که علاوه بر جون دادن، باف‌ها و استت‌های مخصوص خودش رو داره.
یعنی دیگه لازم نیست فقط منتظر افتادن مدی‌کیت از دشمن‌ها بمونی؛ حالا هر وقت خواستی می‌تونی خودت رو دستی Heal کنی — و اونم نه یه Heal معمولی، بلکه یه درمان قدرتمند و نجات‌بخش وسط نبرد! 💪💉
یکی از تغییرات جالب دیگه توی Borderlands 4 مربوط به اسلات نارنجک‌هاست — که حالا کلاً عوض شده! 🎯
به جای اینکه فقط یه نارنجک بندازی و تموم، بازی از Tiny Tina’s Wonderlands الهام گرفته و یه سیستم جدید به اسم “Ordinance Slot” معرفی کرده.
این اسلات فقط محدود به نارنجک نیست؛ می‌تونه راکت‌لانچر، مینی‌گان، یا حتی سلاح‌های ویژه‌ی قابل‌نصب باشه. 💥
نتیجه؟ یه تنوع فوق‌العاده توی مبارزات. هر بار که Ordinance رو استفاده می‌کنی، یه حس جدید می‌گیری — یه بار آتیش سنگین میریزی رو سر دشمن‌ها، یه بار با یه پرتاب دقیق همه‌چیو منفجر می‌کنی!
بعضی از لانچرهای جدید واقعاً دیوانه‌وار سرگرم‌کننده‌ان و استفاده ازشون هرگز تکراری نمی‌شه. 🔫🔥
این تغییر ساده ولی هوشمندانه باعث شده سیستم مبارزه‌ی BL4 خیلی مدرن‌تر و جذاب‌تر بشه، و راستش دیگه نمی‌تونم تصور کنم نسخه‌های بعدی بدونش باشن.
در کل، این‌جور تصمیم‌های طراحی — از Ordinance گرفته تا ترکیب درستِ شوخی و جدیت — نشون می‌دن که Gearbox بالاخره فهمیده چطور فرمول Borderlands رو بالانس کنه. ⚖️
🎭 Let’s Get Super Serial
برای اولین بار توی کل مجموعه، Borderlands 4 تونسته تعادل کاملی بین جدیت و شوخی پیدا کنه.
بازی اول گاهی زیادی خشک و بی‌روح بود، در حالی که نسخه‌های بعدی، مخصوصاً Borderlands 2 و 3، بیش از حد وارد فضای طنز اغراق‌آمیز شدن. 😅
درسته، BL2 با Handsome Jack لحظات احساسی و داستانی قوی‌ای داشت، اما شوخی‌های عجیب و گاه بی‌جا باعث می‌شدن از ریتم داستان جدا شی. نسخه‌ی سوم هم اون سبک شوخی‌ها رو چند برابر کرد، و برای خیلی‌ها (از جمله خودِ نویسنده) عملاً خسته‌کننده شد.
اما Borderlands 4 دقیقاً همون ترکیب طلایی رو پیدا کرده:
طنز بامزه، بدون مسخره‌بازی. جدیت داستانی، بدون سنگینی. ✨
تیم Gearbox توی نمایش Gamescom 2025 وعده داده بود که قراره بهترین المان‌های داستانی نسخه‌ی اول و دوم رو ترکیب کنن و کاملاً حق داشتن — چون نتیجه، یه دنیای شوخ‌طبع اما محترمه که حتی توی صحنه‌های جدی هم حس لودگی نداره.
در واقع، شاید برای اولین بار بشه گفت:
Borderlands بالاخره بامزه است، نه آزاردهنده. 😎
📖 داستان؛ تاریک، بامزه و دقیقاً به‌اندازه
داستان Borderlands 4 برخلاف نسخه‌های قبلی، فقط یه بهانه برای شلیک و انفجار نیست — واقعا خوب نوشته شده. ✍️
شخصیت‌های قدیمی صرفاً برنگشتن که قربانی یه مرگ شوکه‌کننده بشن؛ این بار حضورشون معنا داره و رشد کردن، بدون اینکه به‌زور قهرمان‌تر از قبل نشون داده بشن.
روایت بازی هوشمندانه بین لحظات جدی و اون شوخی‌های خاص Borderlands تعادل برقرار کرده؛ هر وقت لازمه لبخند می‌زنی، ولی هیچ‌وقت حس نمی‌کنی داستان لوس شده.
بخش مهمی از داستان با چیزی به‌اسم «Ripping» گره خورده. حاکم سیاره، یعنی Timekeeper، با بولت‌هایی که توی گردن مردم کار گذاشته ذهنشون رو کنترل می‌کنه. کسایی که می‌خوان آزاد بشن، به رهبری یکی از فرمانده‌های سابقش به اسم Callis، اون بولت‌ها رو از گردنشون درمیارن — ولی این کار معمولاً باعث جنونشون میشه… اگه زنده بمونن! 😵💫
همین آدم‌های دیوونه که حالا «Rippers» نام دارن، دشمنای اصلی بازی‌ان؛ همونا با ماسک‌های معروف و رفتارهای روانی. در کنار اونا هم نیروهای نظامی و ربات‌های «The Order» هستن که ترکیب‌شون مبارزه‌ها رو حسابی متنوع و چالش‌برانگیز کرده. ⚔️
🎯 نبردهایی که واقعاً حس جنگ دارن!
جنگیدن با این دیوونه‌ها وقتی در کنار بقیه متحدها هستی، واقعاً حال میده. 😎
برای اولین بار توی سری، به‌خاطر اینکه Borderlands 4 فقط برای پلتفرم‌های جدید ساخته شده، مقیاس درگیری‌ها حس یه جنگ واقعی رو داره.
ده‌ها دشمن و هم‌رزمت همزمان توی صحنه می‌جنگن، انفجارها و افکت‌های رنگارنگ صفحه رو پر می‌کنن و نتیجه‌اش یه آشوب چشم‌نوازه که هم هیجان‌انگیزه، هم ممکنه باعث نگرانی برای فریم‌ریت کنسول‌ها بشه 😅
اما جدا از بحث فنی، اون حس درگیر شدن در یه نبرد واقعی چیزی‌ه که تو هیچ نسخه قبلی به این شدت وجود نداشت. بازی واقعاً تونسته مقیاس، هرج‌ومرج و لذت جنگ رو با هم ترکیب کنه. 💥
💻 تجربه‌ی نسخه‌ی PC؛ یه نمایش تمام‌عیار از قدرت فنی بازی
مثل همیشه، نسخه‌ای که برای بررسی Borderlands 4 در اختیارم بود، فقط مخصوص PC بود. نه روی کنسول‌ها بازی کردم، نه حتی از نزدیک دیدم. پس اگر می‌خواید بدونید نسخه‌ی پلی‌استیشن یا ایکس‌باکس چطوره، بهتره به استریمرها یا کانال‌های فنی سر بزنید تا تست عملکردشون رو ببینید. 🎮
اما روی سیستم خودم (که یه ترکیب تمام AMD داره) بازی فوق‌العاده اجرا شد. روی حالت 4K با تنظیمات FSR Quality کاملاً قفل روی ۶۰ فریم بود، و با Frame Generation حتی نزدیک ۱۲۰ فریم می‌رفت — اونم بدون لگ یا افت کیفیت تصویر! ✨
روی Lenovo Legion Go هم با تنظیمات پایین، توی حالت Performance یه ۳۰ فریم ثابت گرفتم، که انصافاً برای یه دستگاه قابل حمل، نتیجه‌ی خوبی بود.
اما روی Steam Deck… فاجعه بود 😬 فقط حدود ۲۰ فریم با تأخیر زیاد در ورودی‌ها، هر چی تنظیمات رو تغییر دادم فایده نداشت.
از نظر بصری، بازی واقعاً چشم‌نوازه. HDR پررنگ و زنده‌ست، تکسچرها باکیفیتن و طراحی هنری هم با اون سبک خاص سل‌شیدینگ از همیشه بهتر دیده میشه. Borderlands 4 توی PC نشون داده که چطور می‌تونه همزمان هم شلوغ، هم چشم‌نواز، و هم فنی بی‌نقص باشه. 🔥
🎨 گرافیک، صدا و بهینه‌سازی؛ یه ترکیب چشم‌نواز و گوش‌نواز
جالبه بدونی که Borderlands 4 دیگه اون حالت کارتونی یا سل‌شیدینگ قدیمی رو نداره، اما هنوزم هویت بصری خاص خودش رو کاملاً حفظ کرده. 🤩
بازی حالا جزئیات بیشتری داره، سایه‌ها و نورپردازی‌ها طبیعی‌تر شدن و تنوع محیط‌ها (بیوم‌ها) واقعاً چشم‌گیره. از جنگل و بیابون گرفته تا چند منطقه‌ی اسپویل‌دار فوق‌العاده زیبا که مراحل مربوط بهشون رو خاص‌تر از همیشه می‌کنن.
از نظر فنی هم بازی برای Unreal Engine 5 به‌طرز عجیبی خوب بهینه شده. البته گاهی با ماشین که می‌چرخیدم، یه مقدار لگ یا استاتر دیده می‌شد — چیزی که تو UE5 تقریباً طبیعیه 😅 ولی در کل تجربه‌ی نرم و پایداری داشتم.
از لحاظ خشونت بصری هم بازی کوتاه نمیاد 💥 وقتی کریتیکال می‌زنی، دشمن‌ها مثل بمب گوشت می‌ترکن! دست و پاها جدا می‌شن، کله‌ها له می‌شن، و صحنه‌ها دقیقاً همون دیوونگی دوست‌داشتنی Borderlands رو دارن.
از نظر باگ، تقریباً بی‌نقص بود. فقط چند بار موقع خروج از بازی کرش کرد و یه‌بار هم بعد از حدود ۵۵ ساعت بازی از نقشه افتادم پایین 😅 در حالت Co-op هم فقط یه مورد مشکل اتصال استیم داشتم، ولی سیستم همکاری واقعاً عالیه. می‌تونی تو دنیای دوستت مرحله‌ای رو انجام بدی و وقتی به بازی خودت برگشتی، اون مرحله برات رد شده حساب میشه. تجربه‌ی بازی با دوستا هنوزم بهترین شکل ممکنه ❤️
و اما موسیقی… فوق‌العاده‌ست. 🎶
ملودیک، حماسی، گاهی احساسی و دقیقاً به‌اندازه. خبری از اون «کرینج» نسخه‌ی سوم نیست. حتی تو بعضی صحنه‌ها موسیقی حس رازآلود و معنوی خاصی داره که کاملاً با استایل هنری Timekeeper و دنیای Kairos هماهنگه. صداگذاری هم چه توی اسلحه‌ها چه توی دیالوگ‌ها دقیق و باکیفیته، مخصوصاً اگه با Dolby Atmos بازی کنی، تجربه‌ی شنیداری فوق‌العاده‌ای خواهی داشت. 🎧
🏁 جمع‌بندی؛ بازگشت باشکوه بوردرلندز
من همیشه عاشق شوترهای جهان‌بازِ لوت‌محورِ کوآپ بودم، اما راستش رو بخواین، Borderlands 4 بهترین نسخه‌ایه که تا حالا توی این سبک بازی کردم. 😍
تقریباً هیچ ایراد بزرگی نداره — فقط یه گلایه‌ی کوچیک از یکی از شخصیت‌ها و اینکه بعضی وقتا اجساد دشمن‌ها دیر ناپدید می‌شن و نمی‌تونی راحت لوت زیرشون رو برداری. همین!
به‌جز این مورد جزئی، باید بگم بوردرلندز ۴ یه شاهکار واقعیه. از همون لحظه‌ی اول تا آخرین دقیقه سرگرم‌کننده‌ست و اون حس لذت و هیجان رو مدام حفظ می‌کنه. 🔥
من توی دوران نقدم ده‌ها ساعت باهاش وقت گذروندم، ولی مطمئنم قراره صدها ساعت دیگه هم بهش برگردم و هنوز ازش خسته نشم. Gearbox بالاخره تونسته ترکیب کامل طنز، اکشن، و دنیای دیوونه‌وار Borderlands رو به بهترین شکل ممکن برگردونه. 👑
✅ نکات مثبت:
- گیم‌پلی فوق‌العاده روان و هیجان‌انگیز
- تنوع بالای سلاح‌ها و شخصی‌سازی گسترده
- طراحی هنری زیبا و بهینه‌سازی عالی
- داستان جذاب با تعادل بین طنز و جدیت
- سیستم کوآپ عالی و تجربه‌ای بی‌نقص با دوستان
- موسیقی و صداگذاری بی‌نظیر
❌ نکات منفی:
- حذف دیرهنگام اجساد بعضی دشمن‌ها که جمع‌کردن لوت رو سخت می‌کنه
- یکی دو شخصیت فرعی که پرداختشون ضعیف‌تره
- افت فریم جزئی در بعضی مناطق هنگام رانندگی
