👦 مقدمه
برخلاف بیشتر گیمرهایی که با کنسول‌هایی مثل SNES، سگا مگادرایو یا پلی‌استیشن کلاسیک بزرگ شدند، نویسنده‌ی این نقد اولین تجربه‌ی گیمینگش را روی سیستم BBC Micro داشته و بعدها عاشق Amiga 600+ شده است. در آن دوران، بازی‌های ماجراجویی اشاره و کلیک مثل Monkey Island و Indiana Jones محبوب‌ترین‌ها بودند. اما یکی از خاص‌ترین‌ها، Simon The Sorcerer بود — جادوگری پرحرف، طعنه‌زن و بامزه!
حالا بعد از سال‌ها غیبت، با اجازه‌ی خالق اصلی و حضور دوباره‌ی صداپیشه‌ی محبوب Chris Barrie، این مجموعه با یک پیش‌درآمد بازگشته است. سؤال اصلی این است: آیا بازگشت موفقی بوده یا قرار است خاطره‌ی بد نسخه‌ی سه‌بعدی Simon تکرار شود؟
🧙 داستان و فضای بازی
توسعه‌ی نسخه‌ی جدید بر عهده‌ی استودیو ایتالیایی Smallthing Studios است. خوشبختانه طنز خشک و انگلیسی خاص مجموعه هنوز زنده است. ماجرا از سال ۱۹۹۳ آغاز می‌شود، جایی که سیمون نوجوان درگیر تغییر خانه و مشکلات مدرسه است. اما با باز شدن یک پورتال جادویی، وارد دنیایی فانتزی و پر رمز و راز می‌شود.
در این دنیا با جادوگر دانایی به نام Calypso آشنا می‌شویم که از پیش‌گویی “کودکی گستاخ از دنیای دیگر” صحبت می‌کند؛ مأموریتی برای یافتن کتاب‌های جادویی “First Wizard” که داستان بازی را پیش می‌برد.
🕹 گیم‌پلی و کنترل‌ها
گیم‌پلی بازی ساده‌تر و روان‌تر از نسخه‌های قدیمی شده است. به‌جای فهرست بلندبالای دستورات مثل push، pull یا look at، همه‌چیز به‌صورت ساده و زمینه‌ای انجام می‌شود.
در نسخه‌ی کامپیوتر هنوز می‌توان با موس بازی کرد، اما روی کنسول با دسته، سیمون را با آنالوگ کنترل می‌کنید و با نگه داشتن یک دکمه نقاط قابل تعامل را مشاهده می‌کنید.
پازل‌ها همچنان بخش اصلی بازی‌اند. بیشتر آن‌ها منطقی و لذت‌بخش هستند و از معماهای غیرمنطقی نسخه‌های قدیمی خبری نیست. همچنین، سیمون حالا می‌تواند جادو یاد بگیرد و کلاه جادویی خود را ارتقا دهد که روی آیتم‌ها و حل معماها تأثیر می‌گذارد — مکانیکی خلاقانه و جذاب.
🐶 شخصیت‌ها و طنز همیشگی
Sordid، دشمن همیشگی سیمون، بازگشته ولی در نسخه‌ی جوان‌تری از خودش. همچنین دوستان قدیمی و سگ وفادارش Chippy هم حضور دارند.
سیمون هنوز همان پسر پرحرف و طعنه‌زن است. او پول از صندوق کلیسا می‌دزدد، به شاگرد یخ‌زده کمک نمی‌کند چون “اونطوری خفن‌تره”، و مدام از بازیکن شکایت می‌کند! اجرای Chris Barrie هم مثل همیشه بی‌نقص است.
🎨 گرافیک و طراحی
تنها ایراد بزرگ شاید سبک هنری بازی باشد. هرچند جزئیات بیشتری نسبت به نسخه‌های پیکسلی دارد، اما آن حس خاص و نوستالژیک قدیمی را ندارد. با این حال، مراحل پایانی با ادای احترامی زیبا به گذشته تمام می‌شود و حس خوبی به مخاطب می‌دهد.
🧩 نتیجه‌گیری
Simon The Sorcerer: Origins نه‌تنها بازگشتی لایق برای یک قهرمان کلاسیک است، بلکه نشان می‌دهد سازندگان با عشق و احترام به ریشه‌های مجموعه کار کرده‌اند. اگر عاشق بازی‌های ماجراجویی دهه‌ی ۹۰ هستید، این نسخه قطعاً ارزش تجربه دارد.
با طنز، پازل‌های هوشمندانه و شخصیت‌هایی که لبخند بر لب می‌آورند، این پیش‌درآمد ثابت می‌کند جادو هنوز زنده است.
Review key provided by the publisher.
ارسال دیدگاه